Kaart (cartografie) - Aquaduct van Segovia (Aqueduct of Segovia)

Het aquaduct van Segovia is een Romeins aquaduct in de Spaanse stad Segovia. Het dateert uit de eerste of tweede eeuw. Het voorzag Segovia tot in de 20e eeuw van water dat werd aangevoerd vanuit de rivier de Frio ten zuiden van de stad. De totale lengte van het hydraulische systeem is 16,2 kilometer.

De beroemde aquaductbrug in Segovia is gebouwd uit graniet en Romeins beton, en wordt beschouwd als het best bewaarde voorbeeld van Romeinse architectuur op het Iberisch schiereiland. Het is een belangrijk symbool van de stad Segovia, en wordt sinds 1272 afgebeeld op het stadswapen. Sinds 1985 staat het op de Unesco-Werelderfgoedlijst.

Lange tijd dacht men dat het aquaduct in de eerste eeuw was gebouwd, tijdens het bewind van de Romeinse keizer Domitianus. Een publicatie uit 2016 suggereert op basis van archeologisch onderzoek een iets latere datum: na 112, tijdens de regering van Trajanus. Het kan echter ook zijn dat er in de tijd van Trajanus sprake is geweest van een grootschalige reparatie, of de voltooiing van het bouwproject.

Het aquaduct vervoerde water van de rivier de Frio naar de stad Segovia; deze rivier loopt ten zuiden van Segovia aan de voet van de Sierra de Guadarrama. Het water legde een route van 15 km af voordat het in de stad aankwam. De totale lengte van het hydraulische systeem is 16,2 kilometer. Het aquaduct is ontworpen volgens de principes die Vitruvius in het midden van de eerste eeuw v. Chr. uiteenzette in zijn De Architectura. Het grootste deel van het traject bestaat uit een hydraulisch systeem van bovengrondse en ondergrondse kanalen, bezinktanks en sluizen dat door een heuvelachtig landschap loopt. Het water werd eerst verzameld in een reservoir dat El Caserón (of 'het grote huis') genoemd werd. Het werd vervolgens via een kanaal naar een tweede toren geleid die bekend stond als Casa del Agua (het waterhuis). Daar werd het op natuurlijke wijze gedecanteerd en bezonk het zand.

Om de oude stad te kunnen bereiken werd het water over de beroemde aquaductbrug geleid. Het water legde 728 meter af op een helling van één procent tot het de Postigo bereikte, de rotsachtige ontsluiting waarop het ommuurde stadscentrum van Segovia is gebouwd.

Binnen de ommuurde stad was er een distributiesysteem voor het water. De details van dit systeem zijn niet volledig bekend, maar duidelijk is dat het water ondergronds werd verder geleid. Het leidingsysteem in de stad is in totaal meer dan een kilometer lang. Deze route is op de trottoirs van de stad gemarkeerd.

Het aquaduct voorzag Segovia tot in de 20e eeuw van water.